Waarom het geen goed idee is om camera’s aan duiven te hangen. 

Slimme camera’s die hangen aan duiven en op het hoofd van paarden worden gezet om drugscriminaliteit tegen te gaan. Dit klinkt misschien als het scenario van een sciencefictionfilm, maar het werd (bijna) werkelijkheid in een van de meest onverwachte telefoongesprekken die ik ooit heb ontvangen.Een gesprek dat niet alleen mijn kijk op technologie heeft veranderd, maar ook een komische maar nuttige les over de relatie tussen mens, natuur en de gereedschappen die we creëren, onthult. Ik zal aan de hand van dit telefoongesprek dat ik jaren geleden ontving, uitleggen waarom we niet vanuit technologie moeten redeneren.

Het telefoongesprek

Toen ik voor de overheid werkte, was ik gewend dat ondernemers of belangstellenden contact zochten voor een verkooppraatje of om een samenwerking te verkennen. Een designbureau dat mijn ervaring met beeldherkenning technologie kende, belde me op om ideeën uit te wisselen over een project gericht op beeldherkenning, dieren en ondermijning. Ik kan helaas niet vertellen waarom het een combinatie was van deze drie, maar ik kan wel kort de definitie geven van de termen:

• Dieren: Levende organismen die voeden, ademen, groeien, en zich voortplanten.
• Ondermijning: Het proces waarbij de structuur of integriteit van iets wordt verzwakt of beschadigd.
• Beeldherkenning: Een technologie die computers in staat stelt om beelden te ‘zien’ en te interpreteren.

Het bureau had plannen om hitte-detecterende camera’s aan duiven te hangen, zodat ze over steden konden vliegen om anomalieën in de temperatuur van zolders te detecteren, wat kon wijzen op wietplantages.

Dit voorstel klonk als een sketch van Arjen Lubach, compleet met een PowerPoint vol tekeningen. Hoewel het idee humoristisch was – denk aan complottheorieën over vogels als spionage camera’s – baarde het me ook zorgen. Hittecamera’s wegen al snel 250 gram, wat zwaar is voor een duif die gemiddeld ongeveer 500 gram weegt. Voor wie geïnteresseerd is: een postduif weegt zo’n 500 gram. Bij sierduiven ligt het gewicht tussen de 150 (Figurita) en 1000 (Romein) gram. Dit zou niet goed zijn voor het welzijn van de dieren. Daarnaast bestaan er mechanische alternatieven, zoals drones, die dezelfde taak kunnen uitvoeren zonder dierenleed.

Er zijn overigens wel nuttige toepassingen van technologie in harmonie met de natuur, zoals het trainen van raven om straten schoon te maken in ruil voor voedsel. Hoewel ik niet weet of dit gunstig is voor deze beestjes, het is in ieder geval een noemenswaardig experiment.